ยังไงก็รัก (I LOVE YOU)

กานต์       กรการณ์ ภิรมย์วัชรกุล 

คณะครุศาสตร์ ปี 3 สาขา พลศึกษา

ถ้าผมเจอเธออีกผมจะไม่ปล่อยเธอไปแน่ ผมไม่เคยที่จะลืมเธอได้เลย

 ...............................................................

 ไวน์         บัณฑิตา อัศวรักษ์ 

คณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี 3 สาขา วิศวกรรมเคมี

ทำไมฉันต้องกลับมาเจอคนที่ทำให้ฉันเจ็บอีก ฉันจะลืมนายได้อยู่แล้วนะ

เพราะเกิดการเข้าใจผิดทำให้ทั้งคู่ต้องได้แยกทางกัน แต่โชคชะตาก็ทำให้เขาทั้งคู่กลับมาเจอกัน

-----------------------------------

“เป็นแฟนกันนะ” อยู่ๆผมก็เอ่ยขึ้นแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยผมขอเป็นแฟนไวน์ทั้งที่นิ้วก้อยเกี่ยวกันอยู่ ผมว่าไวน์น่าจะพร้อมที่จะเป็นแฟนกับผมแล้วล่ะมั่งนะ

“ว่าไง หืม”

“เอ่อ คือ”

“หืม”

“อื้ม!”

กานต์ขอฉันเป็นแฟนแล้ว ฉันเอาแต่หันหน้าหนีไปทางอื่นเพราะไม่กล้ามองหน้าเขาเลย มันเขินอะ แต่ฉันก็ตอบตกลงพอฉันจะเดินหนีกานต์ก็คว้าข้อมือฉันไว้ ฉันจึงหันหน้ากลับไปหากานต์

จุ๊บ

ถึงมันจะเป็นแค่ริมฝีปากที่แตะกันเบาๆไม่ถึงวินาทีก็เถอะ แต่สติฉันก็ไม่เหลือแล้วล่ะค่ะ รู้สึกเหมือนจะเป็นลมยังไงอย่างนั้น

“เป็นแฟนกันแล้วนะ”

-----------------------------------

“กานต์ เห็นเกียร์ไวน์ไหม”

‘เห็น’

“ทำไมไปอยู่ที่กานต์” ไปอยู่กับกานต์ตอนไหน? อืมมมม.. ไปอยู่ที่ห้องเขาตอนไหนกันนะ

‘มาถอดไว้แล้วก็ลืมไม่ใช่เหรอ’ เฮ้อ ไอ้เราก็นึกว่าเธอแอบลืม แบบเอาเกียร์ให้ทางอ้อมอะไรประมาณนี้ แต่ที่ไหนได้ถอดไว้แล้วลืมแถมจำไม่ได้อีกว่ามาถอดไว้ตอนไหน

“ทำไมไม่บอกล่ะ” นี้ทำไมฉันดันโก๊ะทำของหายไว้ห้องกานต์ด้วยเนี่ย แต่มันก็ห้องแฟนตัวเองนะ

‘ก็อยากได้อ่ะ จะบอกทำไม’ น้ำเสียงยียวนกวนประสาท บอกก็ไม่ได้สิไม่รู้ว่าคิดจะให้กันไหม

“จ้าๆ เอามาให้หน่อยสิ” 

‘ไม่ มาเอาเองสิ’ 

.

.

*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง ผู้เขียนนำมาเป็นอิมเมจตัวละครในเรื่องเท่านั้น ไม่ได้มีจุดประสงค์ทำให้เสียหายแต่อย่างใด*

.

.

....คอมเมนต์ติชมกันได้นะคะ

ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยน๊าาา